Η βία και οι… άλλοι!

            Τις τελευταίες μέρες έχει θιχτεί –όχι και πολύ σοβαρά – το θέμα της βίας από την εφημερίδα Καθημερινή. Γίνεται μία συστηματική προσπάθεια του κ. Κασιμάτη –και των συμφερόντων που εξυπηρετεί- να εξισωθεί η βία των ακροδεξιών μελών της Χρυσής Αυγής (μία μειοψηφική βία) με τη βία των αναρχικών και αυτών που υποκινούνται – όπως ο ίδιος αναφέρει – από το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι, όμως, ο μόνος στόχος του συγκεκριμένου «λόμπι κατά της βίας» να πλήξουν πολιτικά το ΣΥΡΙΖΑ; Ας μην έχουμε αυταπάτες.

            Πάει καιρός –Δεκέμβρης 2008 – που έχει αρχίσει η συζήτηση για τη βία, όχι η βία! Σύσσωμα τα ΜΜΕ και το πολιτικό κατεστημένο θέλουν να μας πείσουν πλέον ότι η βία των χρυσαυγιτών με τη «βία» που ασκεί ο λαός εναντίον τους ταυτίζονται. Το νεοελληνικό κράτος, από ιδρύσεως του, έχει φροντίσει να διατηρεί το λαό πολιτικά φαύλο μέσω κυρίως της ευτελούς παιδείας που μας παρέχεται. Για να συντηρηθεί άλλωστε αυτή η σαπίλα, χρειάζεται «σάπιους» πολίτες. Μη σας ακούγεται καθόλου παράλογο. Η πρώτη βία που πρέπει να προσέξουμε είναι η ενδοσχολική, η οποία ανθίζει πλέον στη χώρα μας. Αν, λοιπόν, δεν υπάρχει καμία πρόθεση από το κράτος να χτυπήσει τη βία στην πρώτη της ενσάρκωση, πώς θέλουν να μας πείσουν ότι δικαίως κατηγορούν τα βίαια επεισόδια των αγανακτισμένων (δεν απαγορεύτηκε ακόμα η λέξη παιδιά…) πολιτών;

            Στην γ λυκείου μας έμαθαν να λέμε – παπαγαλία – ότι η βία είναι είτε σωματική είτε ψυχολογική. Η «άρρωστη» δημοσιογραφία – μέσω της δικής της βίας – έχει πρόβλημα μόνο με τη σωματική ή υλική ας πούμε καλύτερα – αν και αυτό που λέω υλική βία αντιστοιχεί στον βανδαλισμό. Τη «βία» αυτή που ασκείται από τους πολίτες στο σύστημα. Είναι η βία που ασκείται από το «σκλάβο» στον «αφέντη».

Το σύστημα από μεριάς του είναι πιο εξελιγμένο, γιατί ο αγώνας είναι χαμένος μόνο με τη σωματική βία (την οποία σαφώς και χρησιμοποιεί – θυμηθείτε την Κερατέα). Η «μετενσάρκωση» είναι βασικό χαρακτηριστικό της βίας, γι’ αυτό και έχει τις μορφές της. Πρέπει να μπει στο πετσί μας πλέον ότι βίαιη είναι και η φτώχεια, η εξαθλίωση των ανέργων, η ταπείνωση των ΑμΕΑ και των ψυχικά ασθενών, η διασπάθιση της δημόσιας περιουσίας, η ανεργία. Βίαιη είναι η κυβέρνηση που εξαναγκάζει – ψυχολογικά – ανθρώπους να αυτοκτονούν. Βίαιο είναι το γεγονός ότι ο γείτονας ψάχνει στα σκουπίδια και ακόμα δεν έχει δικαστεί κανείς που ευθύνεται για την κατάστασή του. Συνεπώς, η βία του «αφέντη» είναι ψυχολογική και πολλές φορές υποσυνείδητη.

Δεν είμαι υπέρμαχος της βίας σε καμία περίπτωση. Την έζησα το Δεκέμβρη του 2008 από κοντά. Πάντα θα υποστηρίζω την αλλαγή της προβληματικής αυτής κοινωνίας μέσω της εγκαθίδρυσης μιας άλλης υγιούς. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι ο λαός δεν είναι ώριμος για κάτι τέτοιο (και κάποιος φταίει γι’ αυτό), η πολιτική ηγεσία δεν έχει ούτε ένα άλλοθι απέναντι στη βία, η δικαιοσύνη αναζητείται εδώ και καιρό και το χειρότερο…δεν υπάρχει πλέον κανένα όπιο (π.χ. χρήμα και dolce vita). Μην παραπονιέστε, λοιπόν, για τα γιαούρτια που τρώτε! Όπως στρώσατε, έτσι θα κοιμηθείτε. Σπείρατε βίαιους Έλληνες, αυτοί θα σας θερίσουν.

ΥΓ. Επειδή όλοι αυτοί οι δημοσιογραφικοί παπαγάλοι κρούουν τον κώδωνα του φασισμού όποτε παρουσιαστεί διαμαρτυρία στο διάβα τους, θα θελα να τους πω το εξής: Το καζάνι του φασισμού βράζει χρόνια στην Ελλάδα. 1.Οι πολίτες μας είναι σε λήθαργο και παρακμή, έχουν ανάγκη από «καθοδήγηση». 2. Ενίοτε βρίσκονται ομάδες που θέλουν να γνωστοποιήσουν τη φυλετική ανωτερότητα τους – τώρα εκπροσωπούνται και κοινοβουλευτικά. 3. Όσοι δε συμφωνούν με αυτούς πρέπει να τους εκφοβίσουν για να αλλαξοπιστήσουν ή να τους εξολοθρεύσουν (τα περιστατικά είναι γνωστά). 4. Η ζωή με τόσες αυτοκτονίες πλέον χάνει την αξία της. Το μόνο ουσιαστικά που μας κρατάει μακριά από το φασισμό είναι ότι δεν υπάρχει μια κοινή αναμφισβήτητη αξία… Αφού ο καθένας κοιτάει να σώσει τον «κώλο» του! Ευτυχώς να λέμε! Ζήτω η δημοκρατία!

ΥΓ2. Θυμάμαι τον Παπακωνσταντίνου να λέει στην εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου «Δεν μπορώ να κυκλοφορήσω στο δρόμο, δεν μπορώ να βγω να πιω έναν καφέ με τη γυναίκα μου»! Έχω να πω στον πρώην υπουργό οικονομικών να αισιοδοξεί, να μη χάνει τις ελπίδες του γιατί ακόμα ούτε μπήκαν σπίτι του να τον μπαγλαρώσουν, ούτε κάθισε στο ικρίωμα του κατηγορουμένου, ούτε την έκανε με ελικόπτερο για Γαλλία! Απ’ το ΄70 και μετά μας έχουν πνίξει τα σκατά, να δεις τι σου χω για μετά…