Πόσο μακρινή
στο παρελθόν φαντάζει η περσινή συγκέντρωση του κινήματος των αγανακτισμένων,
που ξεκίνησε από Ισπανία και Πορτογαλία και από σπόντα η Ελλάδα μας έζησε στιγμές
πρωτόγνωρες. Δυστυχώς, δεν πήγα στις συγκεντρώσεις της Αθήνας, πράγμα που το μετάνιωσα.
Άτομα, που συμμετείχαν μίλησαν για περιπτώσεις άμεσης δημοκρατίας, συζητήσεις,
αντιπαραθέσεις, συλλογικότητα. Η ελπίδα διακρινόταν στον ορίζοντα. Το κίνημα φούντωνε
και εξαπλωνόταν. Η κυβέρνηση το απαξίωνε αλλά οι ιδέες είναι σαν τα καρφιά. Όσο
τις χτυπάς τόσο βαθύτερα μπαίνουν. Ώσπου στις 29 Ιουνίου, μαζεύτηκε πάνω από μισό
εκατομμύριο κόσμος και είπαν να ξεριζώσουν το καρφί. Ένα δείγμα από αυτά που
συνέβησαν και είδαν το φως της δημοσιότητας. Η Αθήνα πνίγηκε στα χημικά…
Και μερικά βίντεο στη διάθεση σας: 1 2 3
Μαζί με το
κίνημα των αγανακτισμένων νομίζω πέθανε έκτοτε και κάθε ουσιαστική μορφή αντίστασης
στο πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο. Καλή Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου